آندری زویاگینتسف درام‌های سیاسی مهم می‌سازد که به‌آرامی حرکت می‌کنند، محکم ضربه می‌زنند و کبودی‌های رنگارنگ به‌جا می‌گذارند. موضوع او یک سیستم معیوب است، یک سرزمین بی‌قانون؛ و ازاین‌رو داستان‌های خود را با سیاستمداران مکار و قربانیان ستمدیده پر می‌کند. ایستگاه‌های اتوبوس، با عکس‌های افراد مفقودشده تزیین شده است، یک سگ مرده از شاخه‌های درخت شهری آفت‌زده آویزان است؛ و مقامات دادگاه با لحنی یکنواخت چنان سریع حکم صادر می‌کنند که کلمات معنای خود را از دست می‌دهند. فیلم‌های او به ما می‌گویند که…
